łomot łomot
łomot tępy
bolą bolą
bolą zęby
po co, pocośmy tu przyszli
poznać poznać
twoje myśli
słowa więzną
słowa grzęzną
w miękkiej wacie
w tym hałasie
wokół nas
otwarte usta
wokół nas
otwarte oczy
co w tych oczach
pusta pustka
łomot łomot
je zamroczył

puszka puszka
na muzykę
z blach stalowych konserwowych
zabić zabić tę maszynę
która uszy nam wygina
patrz jak umierają uszy
łomot zabił je ogłuszył
przerwać tę ponurą bzdurę
przerwać tę niechętną checę
śmierć śmierć śmierć
śmierć dyskotece!

śmierć dyskotece!
śmierć dyskotece!
śmierć dyskotece!
śmierć dyskotece!

łomot łomot łomot tępy
bolą bolą bolą zęby
zabić zabić tę maszynę
która uszy nam wygina

Dla tych co mają już w bród,
Dla tych co wiernie czekają
Ten uśmiech słodki jak miód,
Słowa co siły dodają
Niby daleka a czuła jak matka,
Raz jak podlotek - raz jak prababka
Jak żyć, w co wierzyć, co jeść,
Dzięki Pani już wiem

Droga Pani z Telewizji!
Co wieczór cała drżę, gdy tak dzielnie Pani
Bój toczy dzielnie z zabobonami
I aż brakuje mi tchu
Droga Pani z Telewizji!
Niewielki móżdżek mam i nie jestem w stanie
Zdań wielce mądrych tuzin wkuć na pamięć
Bo pełno w nich trudnych słów

Widziałam Panią wczoraj,
Widzę Panią od nowa
Zakłopotany gość wydukał ledwo dwa słowa
Raz był jak burak, raz blady jak ściana,
Trafiony celnie wreszcie padł na kolana
I teraz Pani już wie,
Kogo chce bardziej niż mnie

Droga Pani z Telewizji!
Co wieczór cała drżę, gdy tak dzielnie Pani
Bój toczy srogi z zabobonami
I aż brakuje mi tchu
Walczy Pani niczym tygrys
Lecz trochę wstyd,
Że tępe łby nad wyraz krzepko
Okłada Pani własną piątą klepką
A potem chowa ją znów
Droga Pani z Telewizji!
Niewielki móżdżek mam i nie jestem w stanie
Zdań wielce mądrych tuzin wkuć na pamięć
Bo pełno w nich trudnych słów
Wielki Pani obiektywizm
Zapewne sprawia, że tak celne są pytania
Lecz nie znam wciąż własnego Pani zdania
Choć cała zmieniam się w słuch

Jak ciężko razem zebrać Was
Zaprosić znów pod jeden dach
Mój dzwonek do drzwi
Pokrywa rdza

Powoli dopalają się
Ostatnie półlitrówki dwie
Chowane na Wasz - powrotny dzień
Wybaczcie

Zły sezon, porozrzucało nas
Najbliższych, nazwisk brak
Zły sezon, ubywa jakby nas
Wspomnienia najjaskrawsze - liże rdza

Być może lepiej spalać się
Niż, niby chleb obrastać w pleśń
I ciągnąć - jak klej
Na raty śmierć

Nikt z Was mi nie odpowie, nie
Ten, aż do nieba cały wiek
Wędruje ten list - jak światło gwiazd
Wygasłych

Zły sezon, porozrzucało nas
Najbliższych, nazwisk brak
Zły sezon, ubywa jakby nas
Wspomnienia - liże rdza

Zły sezon, porozrzucało nas
Najbliższych, nazwisk brak
Zły sezon, ubywa jakby nas
Wspomnienia - liże rdza

Smutny dworzec w deszczu tonie,
Mokną ludzie na peronie,
Biedny ślepiec na gitarze gra.

Za tobą życia tyle,
W dłoni bezpowrotny bilet
I nadzieja, która drogę zna.

Nocny ekspres stąd do nieba,
Punktualnie miał przyjechać,
Lecz po drodze pewnie utknął znów.
Nocny ekspres stąd do nieba,
Pod czerwonym światłem czeka,
A na stacji wielki rośnie tłum.

Cały bagaż został w domu,
Może przyda tam się komuś,
Tobie teraz już nie trzeba nic.

Tak mało tego było,
Wszystko gdzieś się pogubiło,
Na pamiątkę wzięłaś tylko łzy.

Nocny ekspres stąd do nieba,
Punktualnie miał przyjechać,
Lecz po drodze pewnie utknął znów.
Nocny ekspres stąd do nieba,
Pod czerwonym światłem czeka,
A na stacji wielki rośnie tłum.

W domach jak klocki olbrzyma
Rury zawyły ze strachu przed dniem
Znów się zaczyna taniec pingwina na szkle

Zwija śniadanie w gazetę
Chowa pod skrzydła pysk blady jak wosk
Dziób mu się zgina rośnie łysina od trosk

Życie na boki go kiwa
Kusym truchcikiem załatwia sto spraw
Czasem obrywa, czasem się zgrywa jak paw

Ściska co dzień nowe dłonie
W setkach papierów zostawia swój ślad
Śni o melonie, śpi na peronie pod wiatr

Z okna widać to samo
Co dzień bardziej ukośnie
Widać w lustrze co rano jak wolno dziób rośnie

W domach jak klocki olbrzyma
Rury zawyły ze strachu przed dniem
Znów się zaczyna taniec pingwina na szkle

Taki mały, taki szary
Od poniedziałku do soboty
Czas powoli konsumuje
życie twoje, myśli twoje
Nieliczne tęsknoty

W kartach nigdy się nie trafi
Street lub kareta pełna króli
Spod drzwi ci rąbnęli mleko
Pies cię rzucił, nikt już nie jest
Dobry ani czuły

Diamentową kulą
Dostaniesz miedzy oczy
Piorun miliona voltów
Nagle do gardła skoczy
Już płonie twa koszula
Już twoje ciało płonie
Na niebie złoty neon
Wybija imię twoje

Taki wielki, taki piękny
Największy hit listy przebojów
Absolutny numer jeden
Tych wspaniałych sennych kobiet
Wzdłuż i w poprzek kraju

Cesarz lodów bakaliowych
O, jak ci dobrze w tej koronie
Czemu co noc mi powtarzasz
że odejdzie, że zostaniesz
W kuchni, z głową w dłoniach

Diamentową kulą
Dostaniesz miedzy oczy
Piorun miliona voltów
Nagle do gardła skoczy
Już płonie twa koszula
Już twoje ciało płonie
Na niebie złoty neon
Wybija imię twoje

Powróćmy znowu do tamtej sprawy
Jak pokazałeś mi drzwi
Nikt wtedy nie chciał powiedzieć prawdy
Nie umiał zakończyć nikt

Ból pali tak aż brak łez
Ból dławi słowa i gest
Bo żyjemy w tak dobry czas
Ale ten chyba nie, bo tnie raz po raz
Ból, pali tak aż brak łez

Powróćmy znowu do tamtych czasów
Co tańczą jeszcze do dziś
Ktoś nowy zjawił się bez hałasu
Ktoś stary nagle gdzieś znikł

Ból pali tak aż brak łez
Ból dławi słowa i gest
Bo żyjemy w tak dobry czas
Ale ten chyba nie, bo tnie raz po raz
Ból pali tak aż brak łez

Odwracasz oczy i gapisz się w ścianę
Mamroczesz coś trzy po trzy
Gdzieś uleciały twe ukochane
I dawny spokój gdzieś prysł

A ból pali tak aż brak łez
Ból dławi słowa i gest
Bo żyjemy w tak dobry czas
Ale ten chyba nie, bo tnie raz po raz
Ból pali tak aż brak łez

Ból pali tak aż brak łez
Ból dławi słowa i gest
Bo żyjemy w tak dobry czas
Ale ten chyba nie, bo tnie raz po raz
Ból pali tak aż brak łez

Ból pali tak aż brak łez
Ból dławi słowa i gest
Bo żyjemy w tak dobry czas
Ale ten chyba nie, bo tnie raz po raz
Ból pali tak aż brak łez

Dziś znowu w windzie widziałeś mnie
Nerwów na wodzy nie miałeś, nie
A stałeś tak blisko, tak blisko, tak blisko
O jeden dreszcz

Nocy spokojnej nie wróżę Ci
Znów Cię dopadną wilgotne sny
Tak będzie do rana, do rana, do rana
Zbawi Cię świt

Głodny!
Młody wilk nie jest tak głodny
Jak jesteś Ty
Niebezpiecznie rozpalony
Wdzierasz się w moje sny
Głodny!
Młody wilk nie jest tak głodny
Jak jesteś Ty
Niebezpiecznie rozpalony
Wdzierasz się w moje sny
Głodny!
To nie jest dobry pomysł
Abyś na wolności był

Z mych ramion sidła zmajstruję Ci
Nim się obejrzysz - już będziesz w nich
Nie wolno bezkarnie, bezkarnie, bezkarnie
Z ogniem się bić

Głodny!
Młody wilk nie jest tak głodny
Jak jesteś Ty
Niebezpiecznie rozpalony
Wdzierasz się w moje sny
Głodny!
Młody wilk nie jest tak głodny
Jak jesteś Ty
Niebezpiecznie rozpalony
Wdzierasz się w moje sny
Głodny!
To nie jest dobry pomysł
Abyś na wolności był

Głodny!
Młody wilk nie jest tak głodny
Jak jesteś Ty
Niebezpiecznie rozpalony
Wdzierasz się w moje sny
Głodny!
Młody wilk nie jest tak głodny
Jak jesteś Ty
Niebezpiecznie rozpalony
Wdzierasz się w moje sny
Głodny!
To nie jest dobry pomysł
Abyś na wolności był

Kiedyś nad ranem zbudzi cię za oknem krzyk
Ktoś wznosi lament, że nie kocha go nikt
Wiatr zacięcie targa stary płaszcz
A na zakręcie deszcz siecze w twarz

Kiedyś nad ranem zbudzi cię zgłuszony wrzask
Sąsiad przez ścianę znów przeklina swój fart
Że świat cały Twój na barku ma
Dwie czekolady zamienił w jeden haust

Mniej niż nic - tyle masz
Mniej niż nic
Mniej niż nic - tyle masz
Nie wiesz, pionek czy wielki gracz

Kiedyś nad ranem zbudzisz się nie wiedząc znów
Co będzie grane - góra złota czy dół
Krok do przodu, skok przez wielki mur
Czy drżące z chłodu ckliwe pół na pół

Mniej niż nic - tyle masz
Mniej niż nic
Mniej niż nic - tyle masz
Nie wiesz, pionek czy wielki gracz

Mniej niż nic - tyle masz
Mniej niż nic
Mniej niż nic - tyle masz
Nie wiesz, pionek czy wielki gracz

Mniej niż nic - tyle masz
Mniej niż nic
Mniej niż nic - tyle masz
Nie wiesz, pionek czy wielki...
Gracz

W Kuwejcie gdzieś w Kuwejcie gdzieś
Piję naftę
W pościeli ze w pościeli ze
Złotym haftem
Mercedes Benz Mercedes Benz
Skraca drogę
Na randkę gnam na randkę gnam
Z Panem Bogiem

Śni mi się fatamorgana całkiem naga blaga
Strach pogania batem czas i nas

Drapacze chmur drapacze chmur
Ludźmi plują
Ja spadam w dół ja spadam w dół
Gumę żując
Rozbijam bank rozbijam bank
Na Riwierze
Paniczny strach paniczny strach
Wkoło szerząc

Śni mi się fatamorgana całkiem naga blaga
Strach pogania batem czas i nas

Na głowie mam na głowie mam
Swoje sprawy
Przejmuję się przejmuję się
Dla zabawy
Za drzwiami tłum za drzwiami tłum
Wiwatuje
Ja budzę się ja budzę się
I główkuję

Wszystko to fatamorgana całkiem naga blaga
Strach pogania batem czas i nas
Wszystko to fatamorgana całkiem naga blaga
Strach pogania batem czas i nas

Za ile ten bilet?
Czy tyle możesz dać? Cokolwiek sporo
Nie denerwuj się
Na pewno jakoś wciśniesz się
Dostani esz jakoś się na suprekoncert

Kosmiczny będzie tłok
Czy żebra wytrzymają?
Nie, nie, nie bój się -
To koszta własne żeby wejść
Ryzyko zawsze jest - ryzyko i po krzyku
Już coraz bliżej są, już cię wołają
Gwiazdy rock and rolla
Gwiazdy rock and rolla

Przelazłeś jakoś przez ten płot
Rozdarty rękaw Ci łopopcze
Zaświeciło nagle się
Dało po oczach! Jezu, kręcą Cię
Na pewno będziesz w telewizji
Tak jak tamci - wielcy artyści
Gwiazdy rock and rolla
Gwiazdy rock and rolla

Czy ich zostało choć pół tuzina
Czy może jeszcze mniej
Czy odjechali na złotych szynach
W rock and rollowy sen?

Kosmiczny będzie tłok
Czy żebra wytrzymają?
Nie, nie, nie bój się -
To koszta własne żeby wejść
Ryzyko zawsze jest - ryzyko i po krzyku
Już coraz bliżej są, już cię wołają
Gwiazdy rock and rolla
Gwiazdy rock and rolla