Włosy - żeby pragnąć sięgać po nie
Dłonie - żeby zbudzić pierwszy dreszcz
Oczy - uwierzyć w zachwyt lustra
Usta - żeby je karmić głodem moich ust

Słowa, wytworne słowa
W ich krzyku milknę, ginę
Nie wierzę giętkim słowom
Mó, mów - ja płynę, płynę

Język - dotykam cię nieśmiało
Ciało - drętwieję, płonę w dół
Serce - uderza, trace siły
Żyły - rozsadza narkotyczny, słodki puls

Tu niepotrzebne słowa
Zatrzymaj słów lawiny
Popatrz dla ciebie tańczę
I milcz - ja płynę, płynę

Milcz, miły milcz
To niemych ciał rozmowa
Patrz, miły patrz
Tu niepotrzebne słowa

Nie mów mu o mnie nic, niech nie przelicza dni,
Niech śpi spokojnie mocnym snem.
Jeśli spotkamy się, niech Cię nie zdradzi szept,
I tak zbyt wielu o tym wie.

Czuwam nad Tobą, czy świt, czy zmierzch,
Słucham pod drzwiami bez sił, by wejść.
Kiedy przez park idziesz z wózkiem co dzień,
Nie wiem, czy podejść mam - czy nie.

Nie mów mu o mnie nic, nie mów mu o mnie nic,
Niech śpi spokojny mocnym snem.
Jeśli spotkamy się, niech Cię nie zdradzi szept,
I tak zbyt wielu o tym wie.

Czuwam nad Tobą, czy świt, czy zmierzch,
Słucham pod drzwiami bez sił, by wejść.
Kiedy przez park idziesz z wózkiem co dzień,
Nie wiem, czy podejść mam - czy nie.

Nigdy mu nie mów, że znałaś mnie,
Zostaw to w cieniu, na samym dnie.
Kiedy przez park idziesz z wózkiem co dzień,
Zawsze odwracasz twarz - ja wiem.

Ja wiem,
Ja wiem.

droga cię poniesie, zaprowadzi i tak
droga poza siebie, długa droga w dal
dadzą ci karabin, żebyś zawsze miał oczy
jasne, ramię twarde zimne jak stal


jeszcze raz jej włosy w dłoniach będziesz miał
poszybuje w niebo zapach wiatru i ciał
jeszcze raz, ostatni raz powtórzysz to jej
potem się zawali ziemia, skończy się sen


a jej glos po tamtej stronie nie dogoni cię
a jej głos po tamtej stronie nie dogoni cię


stutonowa brama przetnie wszystko to co masz.
dadzą ci tu świeżą wodę i świeżą twarz
skrzydła ci urosną, aż poczujesz ich ból
ołowianym mostem nagle stoczysz się w dół


a jej glos po tamtej stronie nie dogoni cię
a jej głos po tamtej stronie nie dogoni cię


droga cię poniesie, zaprowadzi tak
droga poza siebie, długa droga w dal
dadzą ci karabin, żebyś zawsze miał oczy
jasne, ramię twarde zimne jak stal


a jej glos po tamtej stronie nie dogoni cię
a jej głos po tamtej stronie nie dogoni cię

Z ponurym wiatrem chłodem owiały dom
Zleciały nagle na mnie ze wszystkich stron
Skrywane słowa gesty skrywane
Niemądre zdania w porę przerwane

Stracone raz wróciły bezpieczne znów
Wypełzły tłumem dzikim w Buszmenach stu
Wyblakłe twarze stracone dni
Stracone myśli dławione łzy

Wstydliwie czułe sny wstydliwie czułe sny
Wstydliwie czułe sny wstydliwie czułe sny

Przepływają jak w koszmarnym śnie
Nierealne długie szare jak cień
W setkach myśli powtarzane znów
Krzywe twarze słowa chore od słów

Przepływają jak w koszmarnym śnie
Rozpalone nocą gasi je dzień
W setkach myśli oszalałe znów
Krzywe twarze słowa chore od słów

Cierpliwie lata całe czekały gdzieś
Jak czarne koty cicho czaiły się
Za mądre zdania w porę przerwane
Za głupie słowa w szepty ściszane

Wstydliwie czułe sny wstydliwie czułe sny
Wstydliwie czułe sny wstydliwie czułe sny

Przepływają jak w koszmarnym śnie
Nierealne długie szare jak cień
W setkach myśli powtarzane znów
Krzywe twarze słowa chore od słów

Przepływają jak w koszmarnym śnie
Rozpalone nocą gasi je dzień
W setkach myśli oszalałe znów
Krzywe twarze słowa chore od słów

W setkach myśli oszalałe znów
Krzywe twarze słowa chore od słów

To brzeg pulsujący
To rąk ocean gorący
To mrok, cierpki mrok
I noc, noc



Wołania coraz mniej
Wołania coraz mniej
W wolny odpływam sen
Wołania coraz mniej
Wołania coraz mniej
Adriatyk zamknął się



I szept słonej ciszy
I nagle blask, ostrość kliszy
I biel, gęsta biel
To sen, sen



Wołania coraz mniej
Wołania coraz mniej
W wolny odpływam sen
Wołania coraz mniej
Wołania coraz mniej
Adriatyk zamknął się

W domach jak klocki olbrzyma
Rury zawyły ze strachu przed dniem
Znów się zaczyna taniec pingwina na szkle

Zwija śniadanie w gazetę
Chowa pod skrzydło pysk blady jak wosk
Dziób mu się zgina rośnie łysina od trosk

Życie na boki go kiwa
Kusym truchcikiem załatwia sto spraw
Czasem obrywa, czasem się zgrywa jak paw

Ściska co dzień nowe dłonie
W setkach papierów zostawia swój ślad
Śni o melonie, śpi na peronie pod wiatr

Z okna widać to samo
Co dzień bardziej ukośnie
Widać w lustrze co rano jak wolno dziób rośnie

W domach jak klocki olbrzyma
Rury zawyły ze strachu przed dniem
Znów się zaczyna taniec pingwina na szkle

Chińskie cienie na firankach mgły
Chińskie cienie na życzenie
Robią sztuki jakich nie zna nikt
Pokazują łzy na zlecenie

Trwamy obok cisza dusi jak
Zimny obłok na pościeli
Chińskie cienie odliczają czas
Jaki dzieli nas od niedzieli

Kołdra na głowę
Byle szybciej do przepaści
Obok na stole
Nowe słoje szarej maści
Kołdra na głowę

Na „dobranoc"
Żeby zasnąć
Powlekanie
Szarą maścią

Masz na twarzy kilkanaście warstw
Co stężały aż w szary kamień lat
Co stężały aż w szary kamień w szary kamień lat

Chińskie cienie chińskie cienie chińskie cienie drwią
Chińskie cienie chińskie cienie chińskie cienie śpią śpią

Kołdra na głowę
Byle szybciej do przepaści
Obok na stole
Nowe słoje szarej maści
Kołdra na głowę

Na „dzień dobry"
Jeśli zaśpisz
Nowy pokład
Szarej maści

Na życie patrzysz bez emocji
Na przekór czasom i ludziom wbrew
Gdziekolwiek jesteś w dzień czy w nocy
Oczyma widza oglądasz grę

Ktoś inny zmienia świat za Ciebie
Nadstawia głowę, podnosi krzyk
A Ty z daleka, bo tak lepiej
I w razie czego nie tracisz nic

Przeżyj to sam
Przeżyj to sam
Nie zmieniaj serca w twardy głaz
Póki jeszcze serce masz

Widziałeś wczoraj znów w dzienniku
Zmęczonych ludzi wzburzony tłum
I jeden szczegół wzrok Twój przykuł
Ogromne morze ludzkich głów

A spiker cedził ostre słowa
Od których nagła wzbierała złość
I począł w Tobie gniew kiełkować
I pomyślałeś: milczenia dość!

Przeżyj to sam
Przeżyj to sam
Nie zamieniaj serca w twardy głaz
Póki jeszcze serce masz

Ktoś poprzestawiał świat
Szukasz już milion lat
I tylko w oczach pył

Czasem już sił Ci brak
Składasz ten kram, a wiatr
Zamienia wszystko w dym

I choćby nawet zdradził świat
Musisz wierzyć, że
To tylko moment

Jak zacząć nowy dzień
Gdy się odwraca ten
Któremu wierzyć masz?

Chciałbyś nie ugiąć się
Stajesz i czujesz, że
Własna zdradziła twarz!

To choćby zdradził cały świat
Musisz wierzyć, że
To tylko moment

Choćby zdradził cały świat
Musisz wierzyć, że
To tylko moment

Bywa przecież tak, że tak
Czułość przepłynie, aż do stóp
W dłoniach ożyją ognie gwiazd

I nie ważne jest co było, przeszło, bo
To tylko moment
To tylko moment

Bywa przecież tak, że tak
Nagle zabraknie tchu
Ciało przeszyje ostry blask

I tak trudno jest uwierzyć wtedy, że
I tak trudno nam uwierzyć wtedy, że
I tak trudno nam uwierzyć wtedy, że

To tylko moment
To tylko moment
To tylko moment
To tylko moment
Moment
Moment
Moment
To tylko moment
To tylko to.

If you ever, change your mind
About leaving, leaving me behind
Baby, bring it to me, bring your sweet loving,
bring it on home to me, yeah

I know I laughed when you left
But now I know I only hurt myself
Baby, bring it to me, bring your sweet loving
bring it home to me

I'll give you jewelry and money too
That ain't all, all I do for you,
Baby if you bring it to me,
bring your sweet loving
bring it on home to me, oh honey

You know I'll always be your slave,
'til I'm buried, buried in my grave
Honey, bring it to me, bring your sweet loving,
bring it on home to me.

I tried, to treat you right
But you stay out, stay out every night
But I forgive you, yeah
bring it to me, bring your sweet loving,
bring it on home to me, yeah.